ابرگونه سهتکه
تصویربرداری تکرنگ از ابرگونه سهتکه توسط ایرج صفایی در رسدخانه دانشگاه کاشان
در بخشی از پیکر آسمانی کماندار یا نیماسب (به تازی قوس) که در تصویر دوم نشان داده شده است، یک خوشه ستارهای باز، نزدیک به ۳۱۰۰ ستاره و ابرگونههایی در پسزمینه است که حتی با دوربین دوچشمی هم دیده میشود و در فاصله ۴۱۰۰ سال نوری از زمین است. این جرم آسمانی با نامهای کوتاه M20 یا NGC 6514 هم شناخته میشود. بخش درخشانتر آن سه تکه دیده میشود که نام این جرم آسمانی از همین ویژگی برگرفته شده است. بخش درخشانتر ابرگونه گسیلی (H II) است، که وجود ابرگونههای تاریک در میانه آن، موجب شده از دید ما سه تکه جدا دیده شود. بخش بالایی ابرگونه در این تصویر هم از گونه جذبی است. بنابراین در این عکس، خوشهستارهای باز، ابرگونه گسیلی، ابرگونه تاریک و ابرگونه جذبی را کنار هم میتوانید ببینید. این بخش از راه کاهکشان (یا کهکشان راه شیری) همچون بیشتر ابرگونههای بیشکل، زادگاه ستارگان جوان هم است. ابرگونههای گسیلی H II به بخشی از فضا گفته میشود که سرشار از اتمهای یونیده هیدروژن بوده و از خود نور گسیل میکند.
تصویربرداری با تلسکوپ اصلی رسدخانه (رصدخانه) دانشگاه کاشان توسط ایرج صفایی مسئول رسدخانه انجام شده است.
پیکر آسمانی= صورت فلکی (به تازی)
ابرگونه = سحابی (به تازی)
گسیلی = نشری (به تازی)
کماندار یا نیماسب = قوس (به تازی)
⚠️بازنشر مطالب این وبسایت ممنوع است⚠️
نظر شما :