تصویربرداری از ابرگونه حلقه توسط ایرج صفایی در رسدخانه دانشگاه کاشان

ابرگونه حلقه که در شماره ۵۷ در فهرست شارل مسیه نام‌گذاری شده است، یک ستاره‌ای نچندان بزرگ بوده که به فرجام خود رسیده است. ستارگان کوچک و میانه از دیدگاه جرم همچون خورشید، پس از کاهش چشمگیر هیدروژن مرکز، به پایان عمر خود می‌رسند. آنگاه دچار فروریزش گرانشی شده، همجوشی هلیوم به دیگر مواد در آنها به کندی آغاز می‌گردد. بنابراین بخشی از جرم ستاره از پیرامون ستاره پراکنده می‌شود. این ابر گاز و غبار پراکنده شده، در بیشتر ستارگان ساختاری متقارن دارند.  بنابراین از درون تلسکوپ همچون یک سیاره دیده می‌شوند. از این روی بدان ابرگونه (به تازی سحابی) سیاره‌نما گفته می‌شود. آنچه از جرم ستاره بر جای می‌ماند، در میانه ابرگونه فشرده می‌شود، که به آن کوتوله سفید می‌گویند. در نگاره نخست که اندکی بزرگنمایی شده، ابرگونه حلقه و کوتوله سفید را در میان آن می‌توانید ببینید. این سرانجام خورشید در پنج تا شش میلیارد سال دیگر خواهد بود. در نگاره دوم اندازه ظاهری این ابرگونه را در سنجش با میدان دید تلسکوپ اصلی رسدخانه (رصدخانه) دانشگاه کاشان در نیاسر می‌توانید ببینید. به سادگی می‌توان دید که این ابرگونه اندازه ظاهری بزرگی ندارد. در نگاره سوم جایگاه این ابرگونه را در پیکر آسمانی چنگ (به تازی صورت فلکی شلیاق) می‌توانید ببینید. پیکر آسمانی چنگ در کنار پیکر آسمانی قو جای گرفته و بخشی از مثلث تابستانی است، که هنوز در ساعت‌های نخستین شب‌های پاییزی می‌توان در آسمان یافت. تصویربرداری توسط ایرج صفایی با تلسکوپ اصلی رسدخانه دانشگاه کاشان و دوربین Canon 5D  انجام شده است.

⚠️بازنشر مطالب این وبسایت ممنوع است⚠️